» آیا عالم ممکن است کدهای کد زدن شده در یک آزمایشگاه باشد؟

سایفر cypher در فیلم ماتریکس می داند که استیک درون ظرف غذا اش حقیقی و واقعی نیست . می داند که طعم استیک فقط یک حقیقت مشابه سازی شده و کدهای کد نویسی شده یک دنیای حقیقی و واقعی , جایی در آن خارج است . البته با این حال میخواهد که وجود استیک را اعتقادوباور نماید . آیا میتوان تجربه های حقیقی وواقعی ما از معاش , به عنوان مثال گام زدن در یک روز آفتابی در دل درختان , کدهای یک اپلیکیشن درون یک پیاله آزمایشگاهی باشد که حقیقت را مشابه سازی می کند؟
معنی حقیقت , یک کدام از پرسش های بنیادین و دیرینه فلسفی است . با گذشت بیشتراز دو هزار سال از آغاز تاءمل فلسفی آدم , هنوز نیز نمی دانیم که حقیقت چه میباشد . اگر‌چه رئالیسم یا این که واقع‌گرایی را نمی‌توان به آسانی تعریف کرد ولی ایده کلیدی رئالیسم این است که حقیقت , غیروابسته از ذهن ما و جایی خارج از ذهن موجود است . با ترقی پروژه هوش تصنعی و گسترش بازی های کامپیوتری که بر مبنای حقیقت مجازی Virtual reality بسط پیدا کرده اند , گرفتاری های فلسفی ما هم صورت دیگری به خویش گرفته اند . فیلسوفانی که روی پیامدهای فلسفی تکنولوژی های آتی کار می نمایند خیر فقط بر رمز این پرسش که ( حقیقت چه می باشد ( توافق ندارند بلکه تنی چند از آن ها نظیر نیک باستروم Nick Bostrom فیلسوف سوئدی در دانشکده آکسفورد دیدگاهی را طرح کرده اند که بر پایه ی آن , واقعیتی که ما حقیقت می نامیم میتواند یک حقیقت مجازی مشابه سازی شده باشد .
این ایده ممکن است در منظر نخستین غیرعقلانی و بلکه مسخره به لحاظ رسد . ولی بد نیست بدانیم که تعداد پژوهشگران و فلاسفه و ریاضی دانان و کیهان شناسانی که نظریه مشابه سازی را دور از شوخی گرفته اند کم نیست .