آیا مهم است که اول از همه چه زبان برنامهنویسی را برای یادگیری انتخاب میکنید؟ بله!
شاید کمی ناعادلانه باشد. بههرحال خیلی از برنامهنویسان کار خود را از آموزشگاهها شروع میکنند و چندان حق انتخاب ندارند. بعضیها با زبان C شروع میکنند. افراد قدیمیتر ممکن است با زبانهایی مانند فورترن، کوبول یا بیسیک شروع کرده باشند. احتمالا آنهایی که این روزها یادگیری یک زبان برنامهنویسی را انتخاب میکنند با جاوا یا پایتون شروع میکنند.
هیچ شکی نیست که نوع زبانهای برنامهنویسی که برای یادگیری انتخاب میکنید نحوه فکر کردن شما را تغییر میدهد. یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان کامپیوتر در طول تاریخ بهنام Edsger Dijkstra در این رابطه گفت:
ابزاری که استفاده میکنیم تأثیر بسزایی روی عادتها و در نتیجه تواناییهای فکری ما میگذارند.
وی در ادامه گفت: "استفاده از COBOL ذهن را فلج میکند، بههمین دلیل آموزش آن باید بهعنوان یک اقدام جنایی شناخته شود." او در جایی دیگر گفت: "آموزش برنامهنویسی خوب به دانشآموزانی که تجربه کار با بیسیک را داشتهاند کار سخت و دشواری است. چون برنامهنویسان بالقوه از نظر ذهنی دچار مشکل شدهاند."
از یک نظر تمام زبانهای برنامهنویسی به طور مساوی توانایی دارند. پس همه آنها با ماشین تورینگ سازگاری دارند. اما از یک نظر دیگر، خبره شدن در یک زبان میتواند منجر به خراب شدن یک زبان دیگر شود. برنامهنویسان جاوا و پایتون دو گروه متفاوت از هم هستند که روشهای کدنویسی آنها بهطور کل با هم فرق میکند.
بهعبارت دیگر، پارادایمها و اصطلاحات اولین زبان برنامهنویسی که یاد میگیرید روی نحوه تفکر شما در خصوص ساختمان دادهها، الگوریتمها و موارد دیگر تأثیر میگذارد و حتی آن را تغییر میدهد.
بهطور کلی میتوان گفت که وقتی برنامهنویسی را به یک روش خاص یاد میگیرید به همه مشکلاتی که با آن مواجه میشوید با همان روش برخورد میکنید.